Chane Kurmure

    आपली भाषा फार मस्त आहे, प्रेमळ आहे, श्रीमंत आहे, एका शब्दाचे अनेक अर्थ आणि एका अर्थाचे अनेक शब्द ! सरळ बोलतांना थेट ' टार्गेट ' वर, तिरकस बोलतांना उंटाला भारी ! बुद्धिबळातला उंट   !     काना मात्रेच्या फरकानी ,  वेलांटीच्या वळणानी , अर्थाचा अनर्थ, राईचा पर्वत तर कधी कधी काही तरी वेगळंच !      मुलांशी बोलतांना हे खूप जाणवायचं ! जे आपल्याला लहानपणी सहजगत्या समजलं, ते महाराष्ट्राबाहेर मुद्दाम शिकवावं लागलं, आणि खूप मजा यायची ! आपल्याच भाषेची ही मनमानी फारच मजेशीर ! कधी हसून हसून पुरेवाट तर कधी डोक्याला हात लावून बसायची वेळ ! त्यात मला तिरकं बोलायची सवय ! मग तर विचारूच नका !     एकदा दिवाळीच्या सुमाराची गोष्ट ! मी काय काय करायचं, कोणा कोणाला बोलवायचं वगैरे यादी करत होते. तर नवऱ्याला म्हटलं , " अरे, त्या आपल्या ह्यांना या वेळी फराळाला बोलवायचंय " ,  लगेच मुलगा म्हणाला,  " असं काय म्हणतेस ?   एवढं आवडत नसेल तर बोलवू नकोस  !" मला कळेचना, हे काय ? मग तो म्हणाला ,      " फराळ हा काय चांगला शब्...

    " नाही,  तुला 'नाही' म्हणता आलंच पाहिजे.  एवढी कसली  भीड पडते तुला ?"   धाकटी बहीण बोलत होती - नव्हे  - मला झापत होती.       त्याचं असं झालं ....  तेंव्हा मी कॉलेजमध्ये होते अन मला भाकरी चालत नाही, ऍलर्जी आहे, हे मैत्रिणींना रुचत नव्हतं. एकदा त्यांनी पैज लावून जबरदस्तीने , हसत - खेळत  मला दुसऱ्या मैत्रिणीच्या डब्यातली अती तिखट झुणका आणि भाकरी खायला लावली, आणि मग जे व्हायचं ते झालं, उलट्या, पोट दुखणे वगैरे. त्यावरून औषधाच्या बरोबर मी सगळ्यांची - धाकट्या बहिणीचीही बोलणी खात होते ...      पण बऱ्याच जणांना आणि जणींना ' नाही ' म्हणता येत नाही. खूप भीड पडते आणि तोंडातून ' हो ss' च निघतं .फोनवर बोलत असतील , तर दात - ओठ खात , समोरा समोर असतील , तर मनातल्या मनात !  तसा सुरुवातीला उत्साहही असतोच , पण नंतर कंटाळा यायला लागतो.        मी शाळेत पाचवीत असतांनाची गोष्ट ! एक दिवस संध्याकाळी मी रुमालाला हेम घालत बसले होते. तेवढ्यात वडील ऑफिसमधून आले. त्यांना सुया, कात्र्या आणि क्...

     काही वर्षांपूर्वीची गोष्ट. आम्ही नुकतेच स्वतःच्या घरात रहायला आलो होतो.     नवीन शेजारी - नवीन ओळखी. अधून - मधून पदार्थांची देवाण - घेवाण ही चालायची. एकदा दिवाळीच्या निमित्ताने तिने चकल्या पाठविल्या. अगदी खुसखुशीत. चकलीचा एक तुकडा खाता - खाता मी म्हटलं , " आता दुपारी लाडू करते. म्हणजे तिच्या बशीत घालून पाठवता येतील ."       " you mean तू लाडूनी retaliate करणार ? "  धाकटा म्हणाला .   "ऑ , retaliate  काय?   त्याचा अर्थ ईट का जवाब पत्थर से . ते इथे लागू पडत नाही. ( काय रे, माझे लाडू काय पत्थर असतात ? ) आणि अरे, आपण भांडं रिकामं नाही पाठवत...."      "म्हणजे type of retaliate च. "      माझ्या डोळ्यासमोर सीन उभा राहीला. तिच्या चकल्या, की माझे लाडू. तिचा केक की मी शिरा. ती श्रीखंड की मी पुडिंग ... अगदी टेनिस कोर्टसारखं .  फक्त   रॅकेटच्या ऐवजी झारा .... आणि दमछाक झाली की मग साखर घालून भांडं परत !  हुश्श  !     ही देवाण - ...