मिर्च - मसाला
मागच्या वर्षी माझ्याकडे भिशी झाली. १७-१८ मैत्रिणी. जमून खाणे, गप्पा मारणे हा कार्यक्रम. 'बौद्धिक' वगैरे कटकट नाही. पण त्या दिवशी गप्पांना काहीच खाद्य नव्हतं. सगळ्या covid मधून सावरत होत्या .
तितक्यात फोन आला.... "हो s या नं, सुट्टीत इथेच आहोत आम्ही ... " वगैरे संभाषण झालं. "पाहुणे का सुट्टीत ?" कोणीतरी विचारलं. म्हटलं, "हो नं, माझा मित्र ... " आणि मनात आलं, आता मजा येणार, ... मस्त विषय ... आणि झालं ही तसंच !
"अय्या, कॉलेजमधला मित्र ?"
"छे गं, शाळेतला."
"अय्या, म्हणजे तेव्हापासून ?"
"त्याच्याही आधीपासून! त्याच्या बारशाला मी गेले होते आणि माझ्या बारशाला तो आला होता, असं सगळे सांगतात !"
"अय्या ss "
दर 'अय्या' ला तिचा "या s " लांबत होता.
"त्यात काय एवढं ? माझे खूप मित्र आहेत. शाळेतला ग्रुप, कॉलेजमधला, लोकलचा. मुंबईला गेलो की भेटतो आम्ही सगळे." एक जण म्हणाली .
"ए, गप्प बसा बर सगळ्याजणी. अन तू गं, तू जा अन ते सार गरम कर." असं म्हणत , आमची सगळ्यात 'सभ्य' मैत्रीण पुढे सरसावली, आणि मला ओढत स्वैपाकघरात घेऊन गेली. तिला असलं काही खपत नाही....
बाहेर गप्पा रंगत होत्या. जगातल्या सर्व तऱ्हेच्या मित्र-मैत्रिणींची चिरफाड होत होती. "ए तो पिक्चर पाहिला का ? मागच्या वर्षी ऑस्कर मिळालेला, आणि त्यावरच्या यंदाच्या TV सिरीयलस् , प्रत्येक बाईला दोन मित्र आणि प्रत्येक बुवाला दोन बायका ... हरे राम ... " आत 'सभ्य' मैत्रीण मला रागवत होती. "उगाच काहीतरी काढत असतेस." " मग काय करणार ? कोणी तोंड उघडायला तयारच नव्हत्या. खात ही नव्हत्या अन बोलतही नव्हत्या ... " "म्हणून हे असलं ? मित्र असतात का आपल्याला - तसले ?"
"तेच तर. तो तसला नाहीये."
"ते माहिताय मला. पण असले विषय काढायचेच कशाला ?"
"उगीच !!!! आणि खाण्याचं म्हणशील, तर मिरच्यांचा खरडा काढ, तिखट-मीठ वाढव सगळ्यात. म्हणजे सगळं संपेल ...बायकांना एकच चव आवडते , तिखट आणि गॉसिप ... "
" मग ,तू बाई नाहीयेस , ?"
" आहे , पण मला हे असलं गॉसिप आवडत नाही ....
पण, लवकरच खरड्याशिवाय पदार्थ संपले. तोंडी लावायला चमचमीत विषय मिळाला होता सगळ्यांना. शेवटी सर्व नीती-मूल्यांचा ठेका आपणच घेतलाय का ? असं एकमेकींना विचारत सगळ्या उठल्या. त्यात थोडं दुःख, थोडी कुरकुर, पण बराचसा दिलासा, समाधान होतं. आपण तरी नीट राहतोय असं वाटलं असेल .... सुपारी,शोपांबरोबर काहीतरी thrill चघळत सगळ्या निघाल्या.
तरी रात्रीपर्यंत तेच विचार मनात घोळत होते. अजूनही 'मुलाची मैत्रीण' किंवा 'मुलीचा मित्र' म्हटलं की लोक कान टवकारतात . एखादी लग्न झालेली बाई परक्या - म्हणजे बघणाऱ्याला अनोळखी - पुरुषाबरोबर रस्त्यात दिसली की डोळे वटारतात. पण तेच जर लग्न झालेला पुरुष एखाद्या परक्या ... बाई बरोबर दिसला की डोळे मिचकावतात!
विचार जरा खोलातच जात होते ...solution सापडत नव्हतं .
आणि सक्काळी अमेरिकेतल्या एका मैत्रिणीचा फोन आला. "लग्न ठरलं गं माझ्या लेकाचं ! आपल्याच पद्धतीनं करायचं म्हणतोय !"
"अरे व्वा, हो का ? पण कोणाशी ?" मी विचारलं.
"एका मुलीशी ! ... " मैत्रिणीला हर्षवायु झाला असावा बहुतेक. "...अगं बाई, तुला नाही कळणार. इतके दिवस लग्नाचा विषय काढला की निघूनच जायचा. कसलं टेन्शन आलं होतं सांगू. अगं, विचार कर. समज, अंतरपाटाच्या दोन्हीकडे मुलगेच म्हंटल्यावर किती पंचाईत झाली असती ? वधू-पक्ष कोणता आणि वर-पक्ष कोणता ?" ..म्हणजे , हिला चिंता होती , ती आपण कोणत्या पक्षाचे ,याची ?...बाकी काही नाही ?...
....चला, पुढच्या भिशीकरता मस्त मिर्च-मसाला मिळाला मला ! ... पण नकोच ! आपण सभ्यच बरे !!!...
Comments
Post a Comment