C C D

 

    कोणाला कशाची allergy असते तर कोणाला कशाची !    मलाही आहे ... बऱ्याच गोष्टींची ... काही पदार्थांची, काही सुगंधांची आणि अगदी काही शब्दांची सुद्धा !...

    जसं कोणी 'गोची' म्हटलं की मला सगळीकडे खाजायला लागतं .    मला अजून एक शब्द आवडत नाही तो म्हणजे 'योगा' ... !    मी योगा करायला जाते असं म्हटलं कुणी,  की वाटतं "अगं बये, योगासनं करायला जाते असं म्हण ना ... आपण फॉरीनवाल्यांसारखं 'योगा' का म्हणायचं ?   माझं शब्दावरच थांबत नाही.   मला योगासनं करायला ही आवडत नाही. 

    तर या 'योगा'चं  आणि माझं अजिबात पटत नाही ... आमचे योगच जुळत नाहीत.   मी शाळा-कॉलेजात असतांना हे योगाच खूळ इतकं माजलं नव्हतं किंवा ते आमच्यापर्यंत पोहोचलं नव्हतं.   दर शनिवारी सकाळी  P. T. च्या तासाला जी काही कवायत किंवा  mass P. T. म्हणजे  जे काही हातापायांचे प्रकार करवून घ्यायचे, तिथपर्यंतच माझी मजल !   नृत्य वगैरे प्रकार आपल्याला झेपणारेच नव्हते.   त्यामुळे 'योगासनं' वगैरे 'पहाणं' इतपतंच त्याची 'तोंड'ओळख !

    कॉलेजांत असतांना  P. T. असायची, ती फक्त मधल्या सुट्टीत P. T. room ला जाऊन madam च्या हातापाया पडून त्या दिवसाची 'प्रेझेंटी'  लावून हातातलं record book नाचवत प्रॅक्टिकल साठी lab गाठणे, इतपत exercise.    कधीकधी त्या ground ला एक चक्कर धावत मारायला लावायच्या.   मग टंगळ मंगळ करत , शेवटी धावणाऱ्या मुलींबरोबर जाऊन, पहिल्या धावणाऱ्या ग्रुप बरोबर परत यायचं !!! 

    Middle age आलं आणि middle spread पाहिल्यावर काहीतरी करायला हवं हे लक्षात आलं.    आणि तोपर्यंत 'योगा'  नी मला गाठलं होतं.  पण जे शरीर लहानपणी कधी वाकलं नाही, तरुणपणी लवलं नाही, ते म्हातार (?) पणी काय   योगासनं करणार ?    आणि मला खरी जरूर होती ती meditation ची ! ...

  ....  मी त्याच्यामागे लागायचं ठरवलं.  Meditation म्हणजे एका जागी स्वस्थ बसून , डोळे मिटून,  मनातले विचार थांबवणं ... आधी थोपवणं ... मग थांबवणं ... पण जर meditation ला बसल्यावरसुद्धा विचारांची गाडी थांबतच नसेल तर ?   आणि थांबवायची कशी ?... आता आपण काय विचार करतोय बरं ... हाच विचार डोक्यात !   ... मुलांचा करतोय का ? ... नाही ... नवऱ्याचा ? ... छे ... त्याचा काय विचार करायचा !    ... मग ... kitty party ... सिनेमा ... अगदीच bore !    मग कसला ?   कसला ??   कसला ??? ... हाँ ... ते function ....! माझ्या घरचं थोडंच आहे ... मग काय ... स्वैपाक ... तो इथे कशाला ? ... चांगला सुखातला जीव ... उगीच नसते विचार ... !!   शेवटी स्वैपाकावर येऊन, mood घालवून मी जागी झाले ... I mean  ... डोळे उघडले !

  ... मग music लावू का ?   ते ही केलं !   एका मित्राने आधी चार-पाच  XX  घालत ... "तू इतकी materialistic ... काय meditation ?"   वगैरे करत शेवटी एक tune पाठवली ... "लाव हे आणि ऐक ... पूर्ण १० मिनीटं ऐकलंस तरी झालं तुझं meditation ... !"   असो, music लावलं ... छान झऱ्याच्या पाण्याचा आवाज, एका संथ लयीत पाणी पडतंय ... का वाहतंय ? ...  डोळे मिटल्या मिटल्या मनात विचार सुरु !... ह्यात सतार नाही, बासरी नाही ... बुलबुलतरंग नाही ... सकाळ झालीये हे कसं कळणार ?   सिनेमात सकाळ झाली की असंच music असतं ... शेजारचे लोक मोठ्या आवाजात काहीतरी श्लोक लावतात, ते कानावर आदळतात ... अक्षरशः ... इथे पाण्याचा आवाज ... सारखं वाटायला लागलं ... कुठला तरी नळ उघडा राहिलाय ... sink मधे नळ चालू ठेवून कोणाची तरी कामवाली , एकात एक अडकलेल्या वाट्या काढत शांतपणे पाण्याच्या धारेकडे बघतेय ... नव्हे meditation करतेय ... मला बसवेना का उठवेना ... meditation म्हणून उठायचं नाही, आणि पाणी वाहतंय तर बसून कसं राहायचं ?   डोळे उघडून नवऱ्याला हातवारे करून विचारलं ... तो कशाला बघतोय ... तो पेपर मधे ढिम्म ... निवांत ... !   अरेच्या,  डोळे बंद केले तरी बोलू शकते नं मी ... त्याला मोठ्यांदा विचारलं ... अरे, पाणी वाहतंय, ... तो म्हणे, " ते तुझ्या  music मधे - कानात - इथे काही वहात नाहीये " ... दहा मिनिटांनी स्वतः सगळे नळ बघे पर्यंत माझ्या मनाला शांती नाही ... हे कसलं डोंबलाचं meditation ... ?

    नंतर एकदा अचानक योग आला meditation चा.   मित्रमैत्रिणींबरोबर  ट्रिपला गेले असतांना.   गप्पांचा शुभ योग टाळून एकमेकांच्या नादाने सगळे meditation ला बसलो.   एक मित्र शिकवत होता.   शांततेत ... डोळे मिटून ... पण ... मधेच वाटलं ... सगळे करताहेत का नाही हे बघूया ... म्हणून हळूच एक डोळा किलकिला करून पाहिलं ... समोरच्या दोघी चॉकलेटची देवाणघेवाण करत होत्या ... मी आमच्या 'mentor' कडे पाहिलं ... त्याच्या लक्षांत आलंय का ते पहायला ... तर तो नेमका माझ्याकडेच पहात होता ... चुकार विद्यार्थ्यांकडे मास्तरांचं लक्ष असतं,  तसं ... त्याने डोळ्यांनीच झापलं ... बंद कर डोळे ... नंतर concentration वरून बोलणी खाल्ली ... concentration  deficit  ... !!!

    बरेच दिवस झाले ह्या गोष्टीला ... मधे काही कारणाने आमच्या नेहेमीच्या डॉक्टरांना भेटायचा योग आला. तसा तो येतो अधून मधून.   नेहेमीचं हे दुखतंय, ते दुखतंय झाल्यावर , ते शिरस्त्याप्रमाणे त्या दुखण्यावरची 'गोळ्या-बिस्किटं'  लिहून देत होते.   मनांत आलं ... ह्यांनाच विचारावं ... नाहीतरी आजकाल overall holistic , आणि कसलं कसलं healing चालू असतं.   हे तर आपली main healing line  !   त्यांना विचारलं, "डॉक्टर, नाही म्हणजे,  meditation वगैरेचा उपयोग होईल का मला ?   म्हणजे तुमचं काय मत आहे ?   Alternate medicine   ... असं नाही ... पण allied वगैरे वगैरे ...?" 

    ते लिहिता लिहिता थांबले ... शांतपणे माझ्याकडे पहात म्हणाले, "you are not cut out for that ... hyperactive disposition  ... go for some hobby....knitting, painting, embroidery ... !" 

    ... म्हणजे मी विचार केला, आपल्याला concentration deficit झालंय.   आणि आपण जे  control करू शकत नाही, त्याला आजकाल 'clinical'  म्हणतात ... म्हणजे Clinical Concentration Deficit !   CCD ! ... छान शब्द आहे ... काहीतरी glamourous आहे ... !   कॅफे कॉफी डे  सारखं ... !!! 

     मग सुया, लोकर, रेशमं, मणी, टिकल्या, paints, ब्रश ... खूप सामान गोळा झालं.  ८०० विणींच पुस्तक, embroidery designs चं पुस्तक, ... आधी काय, नंतर काय ?  हे करू का ते ... विचार आणि विचार ... डोकं भणभणायला लागलंय, घेऱ्या येताहेत ... BP वाढतंय ... जाऊ दे ... CCD तर CCD ... आहे आपल्याला ... आहे नां आपल्याला CCD !   आता idea च करते ... ह्याच्या बरोबर दूर  highway वरच्या CCD त जाऊन ... मुलांच्याच भाषेत सांगायचं म्हणजे ... एक झक्कास कॉफी have करून येते ... मरू दे ते meditation ... !!!