Problem of plenty

  

    नुकतेच मुलाकडे  ४-६ दिवस रहायला गेलो होतो.   मुलगा-सून दोघेही आपापल्या कामात नेहमीपेक्षा जास्त busy असणार होते, म्हणून नातवंडांच्या आणि त्यांच्या वेळा सांभाळणं हे मुख्य काम होतं.   एका दिवसातच माझ्या लक्षांत आलं की, मला खरंच हातपाय हलवल्याशिवाय गत्यंतर नाही ... कारण मला काहीच सापडत नव्हतं.   नातवंडांच्या खोलीत त्यांची दोन कपाटं भरून खेळणी, दोन कपाटं कपडे, दोन कपाटात कागद-वह्या-पुस्तकं, आणि चिटोरे.  शिवाय दोन टेबलं भरून पेन्सिली, रबर, crayons, paints, स्केच पेन्स, कात्र्या, कागद,  आणि हर तऱ्हेचं art material ... !त्यातच कपडे .    "अरे, हे काय सगळं ... ?"     "आजी, हे सगळं कामाचं आहे, ताईच्या बाहुल्या सगळी space घेऊन टाकतात.  माझा एक sock सापडत नव्हता, मग दिसला म्हणून ह्या mess मधून ओढला ना आजी, तर what ?   आजी , तो लोलाचा red frock होता !"   नातू म्हणाला !     "आणि तुझे blocks आणि मोडक्या गाड्या ? ... आजी, ह्या चार चाकाच्या  प्लॅस्टिक च्या तुकड्याला हा black car म्हणतो,   म्हणजे बघ !"  नात म्हणाली ..." कारण , तो एका old black गाडीचा part आहे ..." .... "काही नाही, अभ्यासात मदत हवी असेल, तर हे सगळं आवरा "   मी म्हटलं.     ""It is nothing आजी !   आईबाबा म्हणतात, तसं it is problem of plenty ... आमच्याकडे खूप गोष्टी आहेत नं म्हणून तसं होतं ... but it is ok , आजी,   we like this mess, everything is so handy... "... Problem of plenty कडे पाहायचा हा किती positive विचार !   मी खूपच impressed ... ! 

    आता मलाही घरी गेल्यावर माझ्या लोकरी, रेशमं, टिकल्या-कुंदन बघायला हवेत.   आणि नवऱ्याला त्याचं 'hardware shop' आवरायला लावलं पाहिजे ... तिथे मला अजिबात problem of plenty नकोय !

    असो, पण हे 'चिमखडे बोल' म्हणून - मजा म्हणून ठीक आहे, ... पण खरंच हा एक प्रॉब्लेम होतो आहे.   जुन्या काळी एवढं नव्हतं ... ते चांगलंच होतं असं मी म्हणणार नाही ... कारण, सगळ्याचीच कमी असेल, तर ते  सुखावह नसतंच ... शाळेत २-४ महिन्यांची फी थकली, म्हणून बाईंनी आठवण केल्यावर मुला-मुलींचे रडवेले चेहेरे ... तेव्हाही मला खूप वाईट वाटायचं ... सांगता यायचं नाही ... सुखवस्तू कुटुंबात कशाला कमी नसायची, पण म्हणून उधळ-माधळ नसायची.   मोठ्या बहीण-भावांचे कपडे धाकटी भावंडं घालत होती, कुरकुर असे, पण नवीन आणलं नाही म्हणून आकांड-तांडव करून, रडून धिंगाणा, आक्रस्ताळेपणा नसायचा !    पाहुणे आले की तेच मंघारामच्या क्रीम बिस्किटांचा पुडा किंवा रावळगाव टॉफीचा वर सुंदर चित्र असलेला डबा आणायचे.   चित्र जितकं सुंदर, तितके ते पाहुणे लाडके !   टॉफी लवकरच संपणार ... ही जीवनाची reality सगळ्या मुलांनी accept केलेली ... म्हणून मोठी माणसं जसा इस्टेटीवर डोळा ठेऊन असतात, तशी मुलं त्या डब्यावर !    आणि तो डबा मिळाला, की त्यात काय ठेवायचं ... त्याचे plans ... ठेवायचं काय तर गोट्या, शंख शिंपले, रंगीत दगड, पिसं ... मुलींचं म्हणजे मणी, कशाचा गोंडा नाहीतर रंगीत बांगड्यांच्या काचा  ... !   तेव्हा stamps collection, विमानं-गाड्यांचे फोटो यायचे होते ... तिथे  problem of plenty म्हणजे त्या डब्यावर हक्क सांगणारी भावंडं ... एवढाच  ! 

    आजकालचं जगच वेगळं आहे !   त्यांचे problems ऐकले की मला हसू येतं ... हे काय problems आहेत हे  मला कळत नाही.   मुळात ते त्यांनीच  create  केलेले असतात असं माझं मत आहे !   त्यांच्या मते सगळंच essentials खाली येतं ... हे plenty करायलाच लागतं ... !!...

    धाकट्या मुलाचं लग्न झाल्यावर, त्यांना त्यांच्या ऑफिस जवळ घर मिळालं, आणि त्यांचं घर सजवणं सुरु झालं.    त्यांचं संभाषण ऐकतांना मला मजा यायची ... दोघांचेही preferences वेगळे ... तो मुलगा म्हणून ... अन ती मुलगी म्हणून ... !    त्याला ४ खुर्च्या पुरेश्या वाटायच्या, तिला फुल सोफा सेट ... त्याला ४-५ भांडी, २ plates, सगळं दोन-दोन असलं की पुरे वाटायचं ... तिला रोज चार लोकं जेवायला येणार...असं असायचं ... नाही म्हणायला एक चपला ठेवायच्या रॅकवर एकमत झालं ... !    मुलाचा फोन आला, "आई, इतकं मस्त शु-रॅक मिळालं आहे, तू येच बघायला."     गेले बघायला ... ४ फूट लांब अन तितकेच उंच, समोरच्या दारांना slanting पट्ट्या ... हवा खेळायला ... उघडून पाहिलं तर मी चाट !     "already भरलं हे ?  इतक्या चपला-बूट कोणाचे ?"     "कोणाचे काय ?   आमचेच ... " ..  " इतके " ..... "मग काय, हे formals, हे casuals, हे running करता, हे जवळपास जायला सँडल्स, हे असे ट्रिपला - ट्रेकिंगला वगैरे, हे canvas, ह्या कोल्हापुरी चपला ... function ला, झब्बा-सुरवार वर काय सँडल्स ?"  ... " तुला इतके चपला-बूट आहेत हे माहीत नव्हतं ... " ....  "ते sss च, तू आमच्याकडे पहायचं कधीच सोडलंस ... "  मी गप्प ... म्हणजे... बाल्कनीतल्या कोपऱ्यातल्या बंद कपाटात हे सर्व कोंबलेलं होतं ... असो.    पण सुनेच्या १५ - odd pairs ... त्यातल्या काही ड्रेसला मॅचिंग म्हटल्यावर प्रश्नच मिटला ... अरे मग ... आता तुम्ही येता, तेव्हा तर ती त्या हवाई-type का घालून येते ?"     "अगं, त्या काळ्यांची सध्या trend आहे, ... आणि बाकी सगळ्या चपला तिला चावतात ... म्हणून ऑफिसला सुट्टी असली की त्या कोणत्याच ती घालत नाही ..."     "मग टाकून द्या नां ...मुळात इतक्या घ्यायचाच कशाला ?"     "आई, हर एक चप्पल जरुरी आहे ... चावली तरी ... "    problem of plenty माझ्याकडे जोडीने नाही तर जोड्याने 'आ' वासून बघत होते ! 

    मला हे सगळं झेपत नाही ... एकदा ट्रिपला गेलो असताना , घरी चपलांचे दोन जोड असतांना ,  तिसरा जोड वाटेत जातांना,  प्रियांका शु मार्ट मधून घेतला, तर दुसरा दिवस उजाडेपर्यंत मला guilty वाटत होतं ... !

    पण हा  problem of plenty फारच plenty होतोय, असं मला वाटतं ....   जिथे पहावं तिथे हेच ... ३ शर्टवर चौथा फ्री ... नाहीतर ५ साड्यांवर सहावी फ्री !    पाच साड्या कधी आणि कुठे नेसायच्या ?   त्याही एकाच टाइप च्या ?    नकोय मला !    हे फ्री प्रकरण पण जमत नाही ... असो. 

    नुकताच आणखी एक  problem of plenty मला भेटला !   एका लग्नाला गेलो होतो.   बंगलोरमधे लग्न, वरपक्ष दाक्षिणात्य आणि वधुपक्ष उत्तरेतले industrialist !   Reception एका अतिशय सुंदर हॉल मधे ... आणि मग भोजनकक्ष ... कक्ष कसला, एक भलं मोठं गार्डन म्हणजे छप्परलेस हॉल !    तिथे चारी बाजूनी स्टॉल सारखी टेबलं मांडलेली ... आणि मार्ग सांगायला पाट्या !   plenty of money खर्च केलेला !  "  Want southie food? ... just head towards south ..." "फाफडा-ढोकळा ?   Go west" ... "रोशगुल्ला खाबेन? ... Eastward please .".. मराठी food मी वाचलं नाही ... लग्नाला जाऊन मी पिठलं-भाकरी खाणार नाही ... आणि श्रीखंड मला इकडचं तिकडचं चालत नाही ... !    सांगायचा मतलब इतके सगळे ६५ पदार्थ कोण खातं  !    मग काय, कुठे चाट, भेळ, चायनीज - थाई food , कुठे मधेच तोंडी लावायला पास्ता, समोसा चाट, कॉर्न कटलेट खा असं !    शेवटी थोडी बासुंदी-पुरी खाऊन, सरळ ice-cream चा रस्ता धरला !    सगळ्या desserts चा central bar !   गार्डनच्या मध्यभागी चॉकलेटचं कारंज, बाजूला ५-६ तऱ्हेची ice-creams, fruit salad, रबडी-जिलबी, ५-६ तऱ्हेचे हलवे,  निरनिराळ्या नावाखाली मोठाल्ले रसगुल्ले,  गुलाबजाम,  cakes आणि pastries, जे ही काही पक्वान्न किंवा dessert नावाखाली मोडेल ते सर्व !!!    Spoilt for choice  ...  problem of plenty !!! 

    असो, reception अगदी दृष्ट लागण्यासारखं झालं.   सगळीकडे फुलंच फुलं आणि दिवेच दिवे ... अगदी झगझगाट !    भरल्यापोटी रात्री मस्त झोप लागली ... सकाळी उठल्यावर त्याचाच विचार करत शांतपणे चहा पीत बसले होते .   तेवढ्यात नवरा आला आणि म्हणाला, "आज काही नाही, फक्त दही खाणार मी ..."      "का रे ?"     "काही नाही.…... कालचा  problem of plenty मला भोवलाय ... !"

- सौ अलका कुंटे,  बंगलोर 

   +९१ ८७६२३ १६३८५