सुप्रतिष्ठितमस्तु

 

        आपल्याकडे कार्याच्या आधी देवदेवक बसवतात. त्याचं मला फार कुतुहल असायचं. हे काय आणि कशाकरता, असे प्रश्न पडायचे. एक ritual - मनाच्या शांतीकरता. माझ्या लग्नात मी गुरुजींना विचारलं , तेंव्हा ते म्हणाले " अगं बाळा, देवदेवतांना बोलावणं करून घरी आणून स्थापना करायची. मग कार्य सिद्धीस नेण्याची जबाबदारी त्यांची , आणि आपण उत्तरपूजा करेपर्यंत ते इथेच राहतील."  अशी त्यामागची कल्पना ! कल्पना फारच मस्त ! एकदा का प्रेमाने स्थानबद्ध केलं , की प्रश्न मिटला , आणि आपण हवं ते करायला मोकळे !!  सुप्रतिष्ठितमस्तु !

        ही आयडिया  खूपच उपयोगी पडते हं  ! अगदी आपल्या रोजच्या आयुष्यात, आणि सगळेजण ती आपापल्या परीने वापरतात !

        एका लग्नातलीच गोष्ट. मुहूर्त करायचा कार्यक्रम होता. सगळा म्हणजे अर्धा गोतावळा जमला. पुरुष हद्दपार. बायकांचा चिवचिवाट आणि मुलांचा कलकलाट ! मज्जाच मजा ! अधून मधून प्रश्न यायचा, तो म्हणजे आई-सासूबाई-मामी-काकू-मावशा-आत्या ह्या आधीच्या generationचा !  मुक्तपणे जोक्स, गप्पा आणि चिडवाचिडवी  करायला आडकाठी आणि कामांकडे दुर्लक्ष्य झालं की पंचाईत. त्यावर तोडगा काढला सर्वात मोठ्या जाऊबाईंनी ! मोठं कोणी नसलं की त्या acting senior  आणि असलं की युवा पिढीच्या leader ! त्या म्हणाल्या, " ए जा गं , कोणीतरी खूपसा कापूस आणा आणि रवा भिजवा ३-४ वाट्या. "     " ३ - ४ वाट्या ? एवढे गव्हले ! बापरे ,  कसे होणार." मी .   त्यावर त्या म्हणाल्या, " तू गप गं ,  तुला काय कळतंय ? "  मी एकदम गप्प  ! 

        हळू हळू सगळ्या जमल्या. त्यांनी हॉल मध्ये सर्व  'आ-सा-का-मा ' ना बसवलं आणि मध्ये कापूस आणि रवा . पाचंच मिनिटांत आम्हाला रान मोकळं झालं !      गव्हले आणि वाती सुरु झाल्या, अन् त्या सगळ्या जणी त्यांच्या पिढीच्या गप्पांत - आठवणीत रंगल्या .....     सुप्रतिष्ठितमस्तु !

पण जसा काळ जातोय, तशी माझीही 'आ-सा-का-मा ' ग्रुपमध्ये बढती होतेय ! नुकतीच धाकट्या मुलाकडे ४ दिवस सुट्टीला जाऊन आले. मुलगा-सून दोघांनाही WFH ! त्यामुळे म्हटलं, की मी भांडी घासू , का स्वैपाक करू ?   एरवी स्वतःच्या घरी हेच करायचा कंटाळा येतो, पण दुसरीकडे गेलं की हौसेनी करायला तयार. बरं दिसतं  मुलगा म्हणाला, ( तो फारच मोकळा आहे बोलायला - माझ्याशी !). 

" हे बघ, तू तिच्या स्वयंपाकघरात एल-यू -डी -बी-यू -डी  करू नकोस ...."

" लुडबुड म्हण की  स्पष्ट ..."   मी.     

 " तेच ते. तू TV पहात बस ... हे बटण  दाबलं की  mythology ,  हे म्हणजे रडारड सिरीयल , हे PJs चं बटण आणि हे ... तुझी mushy songs ..."

 " अरे, काय हे ? "

 " ऐक तू ... , आणि हे chips चे ३ पुडे . हवं तर हे चॉकलेट खा ..., पुढचा दीड तास आम्हा दोघांनाही calls आहेत ... आवाज करू नको आणि कुठे धडपडू नको ... "         

" अं ,  ... OK  ... तर सुप्रतिष्ठितमस्तु !

     पण  सगळ्यात कळस म्हणजे माझी नात ! मोठ्या मुलाकडे गेलं की आजी आणि नातीचा खेळ सुरु. मग काळ वेळ, तहान भूक हरपून खेळणं आणि खेळणं ... काहीही !

 एकदा आली सुनबाई तिला बोलवायला. " चला आता अंघोळीला ...".   लेकी बोले सासू लागे !    मी ही लगेच म्हटलं, " हो, हो , मी पण जाते अंघोळीला. "     

 "ए नाही गं आई, आम्हाला असंच आवडतं - शी शी रहायला ! "  तिचं म्हणणं एकदम पटलं मला ! एकदा अंघोळ झाली की दिवसाचे ' happy hours ' संपतात. आपल्या वयानुसार शाळा , कॉलेज, ऑफिस,स्वैपाक - पूजाअर्चा  अशी कामं सुरु होतात. पण तरी मी म्हटलं

" हो हो, तू जा अंघोळीला. मी पण जाते आणि आपला सगळा पसारा आवरून ठेवते. मग पुन्हा खेळू आपण ..." 

        " no no, आजी , इथे पसारा कुठे आहे ? हे तर आपलं सुपर-मार्केट नाहीये का ?  don't touch anything ." मग जरा विचार करून म्हणाली, " थांब, असं कर ... तू dining tableशी बस बरं , एक पुस्तक घेऊन ..."

 " ए बाई, फोटो-बिटो नंतर "  मी . 

 " फोटो नाही गं , तू बस ... आणि आता .... .....STATUE.... ! " 

 " हा,हा... ! आता मी येऊन तुला 'FREE' म्हणेपर्यंत तू उठू शकत नाही ... ला.. ला..ला..." आणि ती नाचत नाचत अंघोळीला निघाली . 

      आणि मी ? ... सुप्रतिष्ठितमस्तुच की ! 

        आयडिया वही , सोच नयी  !!!!.....

 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

गणपती

बकेट लिस्ट

Alice in Wonderland