जळकथा
माझं आणि स्वैपाकघराचं अगदी अतूट नातं आहे. जे कैद्याचं आणि कोठडीचं , मुलांचं आणि शाळांचं ... लहानपणी स्वैपाकघरात पाऊल टाकलं, की " आधी बाहेर हो ..." हेच शब्द कानावर पडायचे. ते मनात इतकं ठसलं की नंतरही स्वैपाकघरात पाय ठेऊच नये असंच वाटायचं ...
Variety is spice of life असं म्हणतात. माझ्या स्वैपाकात विचारूच नका, तोच पदार्थ रोज वेगळा होतो. इतके भरपूर spices असतात की वेगळे मसाले वापरायचं लक्षातच रहात नाही ! असंही म्हणतात की माणूस सुधारायला हवा असेल, तर टीका सहन केली पाहिजे. माझ्या मुलांसारखे 'महान टीकाकार' घरात असून ही मी 'जैसे थे' च आहे !
लग्न होऊन मद्रासला गेल्यावर मी रोज नवीन प्रयोग करत असे ! सासूबाई , सासरे गावाला गेले की स्वैपाकघर माझ्या ताब्यात असायचं . मग काय , दूध गॅसवर ठेवून पेपर वाचत बसणे , कुकर लावून अंघोळीला जाणे वगैरे अपघातही घडत असत. एकदा धिरडी करायचं ठरवलं. तयारी केली, तेवढ्यात आजीचं वाक्य आठवलं, 'धिरडं घाल आणि बागेत तुळशीला पाणी घालून ये, तोवर सुटेल". आता नॉन - स्टिकमुळे चिकटायचा प्रश्न नाही, म्हणजे ह्यात 'वेळ' महत्वाचा, असा विचार केला. धिरडं घालून शेजारणीला फक्त hello म्हणावं म्हणून हाक मारली. ती ही नवीनच होती. तिला फक्त तामिळ आणि इंग्रजी यायचं आणि मला मराठी आणि हिंदी ... त्यामुळे hello म्हणण्यात बराच वेळ गेला असावा, ती एकदम ओरडली, " स्मो ss क, किचन ... ". त्यामुळे गोष्टी पातेल्याला चिकटल्या नाहीत तरी जळतात, हा धडा मिळाला .
ही जळण्याची व्यथा तर नेहेमीचीच आहे. खरपूस भाजणे आणि जळणे ह्यातली सीमारेषा फारच पुसट आहे. एक दिवस मुलगा वैतागून म्हणाला, " आई, 'तुमच्या' मराठीतला 'जाळपोळ' हा शब्द तुझ्या पोळ्यांवरून निघाला असावा ... 'जाळलेल्या पोळ्या' ती जाळ-पोळ ... ह्या मुलाशी वाद कोण घालणार ...?
फक्त मुलंच नाही, तर सगळेच माझ्या स्वैपाकाबद्दल साशंक असतात. पदार्थ चांगला झाला की मैत्रिणी म्हणतात, "छान झालाय, कोणी केला ? ..." आता ह्याला मी रडू का हसू ? ... आता येतो माझ्या नवऱ्याला स्वैपाक , असते एकेकाला आवड !!!
अर्थात आता वय वाढतंय, तसं ज्ञानही वाढतंच आणि त्याची कदर करणारेही आहेत. एक भाची नुकतीच लग्न होऊन इथे आली . ती विचारायची अधून मधून, ' हे कसं करायचं , ते कसं करायचं ', मीही सांगायची तिला . एकदा असंच तिला कांदा- बटाटा स्पेशल रस्सा करायला शिकवत होते. स्वैपाकातले शब्द ओघानेच आले, 'वाटण - घाटण, पाण्याचं झाकण ' वगैरे.
जेवायला बसल्यावर पहिला घास घेतला आणि नवरा म्हणाला, "आज काय रस्सा शिकवताना झाकण आत पडलं वाटतं ..? ... " . भाची समोर बेअब्रू ? अगदी तीळ - पापड झाला माझा..! वाटलं, सगळं उचलून ठेऊन द्यावं 'मायक्रोवेव्ह' मधे २० मिनिटं .....
Comments
Post a Comment