Chane Kurmure

      इंग्रजी भाषा - परक्यांची भाषा, गुलामीची भाषा वगैरे वाद नेहेमीचेच , आणि ही ग्लोबल भाषा, essential  for   s urvival  वगैरे प्रवाद ही नेहेमीचेच. तरीही सर्वांना ही शिकायला लागतेच अन् काहींना आवडतेही.  कारणं  काहीही असोत, आपण ही भाषा शिकतो, शिकवतो, आणि हे करतांना गमतीचे किस्सेही होतातच !     एकाच अक्षराचे वेगवेगळे उच्चार  ( cat  मधे  C   चा  ' क ' आणि city मधे C चा ' स ' ), spelling मधल्या anomalies, आणि atrocities,  आणि त्यावरचे विनोद नेहेमीच !   पण प्रत्यक्षात घडलेल्या मजा काही औरच असतात !  माझा धाकटा मुलगा जरा 'dreaming type' आहे . हाताने एक काम करत असतो, आणि  मनात काहीतरी वेगळाच विचार चालू असतो.  आणि भूक वगैरे लागली की मग तर विचारूच नका. एकदा ' बनाना ' चे स्पेलिंग पाठ करत होता  आणि  काहीतरी विचारही .  नंतर मी वहीत पाहीलं तर दहा वेळा स्पेलिंग लिहून काढलं होतं  पण ते bananana  असं ! बी  ए  एन  ए  एन  ए...

             Abbreviation : एका मोठ्या शब्दाच्या लघु रुपाला केवढा मोठा  शब्द !  खरं तर शॉर्टफॉर्म म्हणावं ! पटकन कळतं !    नुकतंच WhatsApp वर  एक फॉरवर्ड आलं होतं .   वर मथळा होता ' पापोचाकुकुची ' !  म्हंटलं ,  साऊथ अमेरिकेतल्या एकाद्या डोंगराचं नाहीतर तसलंच कशाचं वर्णन असेल. तिथे अशीच नावे असतात. माचु पिचु , पोपोकॅटॅपेटल वगैरे .    उघडून पाहीलं , तर एका पॅकेटचा फोटो होता. त्यावर हे लिहिलेले.  खाली विस्ताराने लिहिले होते '  पा तळ पो ह्यां चा कु र कु रीत चि वडा ' !             सतत काहीतरी,  कधी कधी , काहीच्या काही तरी, काढत असतात.  हा काय शॉर्ट फॉर्म झाला   ? अजूनही लहान करता आलं असतं ! पापोचि चाललं असतं !! आणि ,  मग आठवलं, आपणही शाळेत असतांना असेच  ' लघु शब्द '  वापरायचो !    तेव्हांचा असाच एक आवडीचा लघुशब्द म्हणजे '  श्रीबालाजीचीसासू  '  ! नुसता विचार केला तरी तोंडाला पाणी सुटायचं !...

  " जुने शब्द, नवीन शब्द,काही इतर भाषांमधून उचललेले .  काही शब्द काळाच्या ओघात मागे राहून जातात, तर काही शब्द वापरात जास्त येतात.     हां, बखरीतली  भाषा आपण बोलत नाही, पण बघा, पत्र , forms  , सरकारी कागदोपत्री ,आपण जरा वेगळी , लेखी भाषा वापरतो !  "  हे आमच्या शाळेतल्या बाई सांगायच्या ते इतकं पटायचं, पण तेंव्हा प्रत्यक्षात ते दिसायचंच असं नाही.      पण हळूहळू त्याची प्रचीती येत गेली ! आता बोलतांना माझ्या मुलांचं जे होतं, ते माझंही झालंच ना त्या त्या वयात ! एकदा असेच आमच्या मूळ गावाला गेलो होतो. सगळी आपलीच माणसं , नातेवाईक.   तिथे स्वैपाकघरात चुलीवर स्वैपाक चालला होता. त्या आजीबाई म्हणाल्या,  "घ्या, चहा घ्या हो, तांदूळ वैरले आहेत, आत्ता  भात होईल !     ह्या काय म्हणताहेत ?      पण बहुतेक भाताशी संबंधित असावे !      " ते चुलीच्या बाजूला पलीकडे काय आहे  ?"   एकदा मी विचारलं,  आजी म्हणाल्या , " तो वैल ! "    " त्यात विस्तव कसा घालणार...

     कोणतीही सुट्टी - मग ती उन्हाळ्याची असो का ख्रिसमसची - मला प्रवासाची आठवण होते. लहानपणी सुट्टी लागली की गावाला जायचं. उन्हाळ्यात आजोळी आणि थंडीत निरनिराळी ठिकाणं - गावं पहायला.  तेंव्हा फिरकीचे तांबे आणि वळकट्या  इतिहास जमा झाले होते -  वॉटरबॅग्स आणि   होल्डॉल वगैरे होते आणि  प्रवासात तेवढीच मजा असायची !      पुढे, मुलं शाळेत जायला लागल्यानंतरही सुट्ट्यांनुसार प्रवास असायचा आणि असं जाणवलं की दर वर्षी प्रवास जरा जास्तच ' चित्तथरारक ' होत गेला !  २४ तासांचा प्रवास, पाण्याच्या बाटल्या, सुरया, २ - ३ वेळचं खाणं, ३ - ४ पुडाच्या टिफिन कॅरियर मधे जेवण, च्याऊम्याऊ, कंटाळा आला तर खेळायला पत्ते, चित्र काढायला रंगीत खडू ,  वह्या,  फारच कंटाळा आला की पानं फाडून बोटी - विमानं आणि जेवणं झाली की सांड - लवंड  अन् ड्राय - क्लिनिंगला तेच कागद ! थंडीत स्वेटर्सचा ढीग. किती डाग झाले , असा प्रश्न नवऱ्याने विचारला ,की दर वेळी नवा आकडा !!      मी परतीच्या प्रवासाला निघाले की आई म्हणायची, '    ...