Rx

तीस - चाळीस वर्षांपूर्वींपर्यंत एक संस्था होती. संस्थाच म्हंटली पाहिजे, कारण तिचे सभासदही खूप होते. अगदी सगळीकडे.   'फॅमिली-डॉक्टर' !   तेंव्हा कसले 'स्पेशालिस्ट' नसायचे.   असते, तर त्यांना फॅमिली-स्पेशालिस्ट च म्हंटलं असतं .   कारणही तसंच . त्यांना घरातल्या आजी - आजोबांपासून ते पाळण्यातल्या बाळापर्यंत , सगळ्यांचं सगळं माहीत असायचं ! घरातल्या एखाद्याला तपासतांना ते सगळ्यांची चौकशी करायचे . तब्येतीची आणि इतरही .स्टेथोस्कोप शिवाय दुसरं कोणतंही यंत्र त्यांनी कधी वापरलं नाही की , कधी दुसरी - तिसरी टेस्ट सांगितली 
नाही , पण त्यांचं औषध लागू पडलं नाही , असं कधीच  झालं नाही ! 
    दवाखान्यात त्यांचे कंपौंडर असायचे .डॉक्टर प्रिस्क्रिपशन लिहायचे , ते त्यांच्या करता. कागदावरचं वाचून , एक एक बाटली काढत ते विचारायचे,  "काय गं , आईसफ्रुट खाल्लंस नं मधल्या सुट्टीत ?" ,  नाहीतर  "काल कोणीतरी पावसात खेळत भिजत होतं, म्हणून ताप आलाय आज !!"  तेव्हा मला कळायचं नाही , की ह्यांना कसं कळतं सगळं ?  ते दोघंही डॉक्टर - कंपौंडर पेक्षा डिटेक्टिव्ह जास्त वाटायचे !!!  खोकला झाला की , जिऱ्याच्या वासाचं गुलाबी औषध. त्यावर एक कागदाची पट्टी - डोस कळावा म्हणून आणि ताप  आला की , कागदाच्या पुडीत एक कडू गोळी 
जास्त !!
       आजकालचे डॉक्टर चांगलेच असतात , पण नाही म्हंटलं, तरी त्यांची भीतीच वाटते ! फट् म्हणता blood test आणि का म्हंटलं तर scan !!! थोडक्यात आजारपण उरकलंय , असं नसतंच !! त्यामुळे काही व्हायला लागलं की धडकीच भरते ! 
( धडकी भरतेय ? ...चला ECG काढायला ...) ह्याला कारण,  आपलंच ' वयम् मोठम् खोटम् ' !!
       ... आणि मग घरच्याच डॉक्टरला consult करावंसं वाटतं . प्रत्येक घरातही एक डॉक्टर असतो , ज्याला सगळी औषधं गोळ्या कुठे ठेवल्या आहेत , काय काय घरात आहे , आहे का नाही वगैरे सगळं माहीत असतं . तसंच मित्रमंडळी आणि ' अनुभवी ' मंडळी असतात सल्ले द्यायला - न विचारताही !आणि त्यांची आपापली 'pet औषधं' ही असतात ! आमचे एक ' काका ' होते - वडीलांचे मित्र . त्यांना सगळे ' B- complex काका' म्हणायचे ! कारण , सर्दी - पडसं ,  अजीर्ण असो , नाहीतर काहीतरी टोकाचं दुखणं असो , B- complex घेतलं की ते बरं होणारच , असा त्यांचा ठाम विश्वास होता ! 
      आमच्या कुटुंबात तसे बरेच डॉक्टर्स आहेत . खरे खरे आणि खोटे खोटे . खरे खरे डॉक्टर्स खरं खरं सगळ्यांना बरं करतात , त्यांची दुखणी - कहाण्या ऐकून घेतात . सगळ्यांच्या तब्येतीचा जिम्मा त्यांच्या डोक्यावर असतो . 
    आणि खोटे खोटे डॉक्टर ? काढे , ओढे , चाटण हे त्यांचं department !! डोकं दुखतंय ? घाल सुंठ ..., नाक गळतंय? पी काढा ...असं त्यांचं चालू असतं !! 
   आजकाल नवीन पद्धतींची,  नवीन गोष्टींची भर पडतेय. काही तर जुन्याच उपायांना उजाळा मिळतोय . ह्या कोविडच्या लाटांवर लाटा यायला लागल्यापासून तर माझा गुळण्यांवर खूप विश्वास बसलाय ! घसा दुखला - गरम पाण्याच्या गुळण्या करा ... दात दुखला - लवंगेच्या पाण्यानी चुळा भरा ..असं चालू असतं .
    काल मात्र कहरच झाला ! एक मैत्रीण फोनवर म्हणाली ,  " डोळे खूप चुरचुरताहेत , डोळे आले की काय कोण जाणे..... "      
     तिचं वाक्य पूर्ण व्हायच्या आतच  मी तिला
 पट्कन सांगती झाले , " अगं , don't worry  ! आपल्या बोरीक पावडर च्या पाण्यानी गुळण्या करून टाक ....! "...... 

Comments

Popular posts from this blog

गणपती

बकेट लिस्ट

Alice in Wonderland