अधेली

 

    अधेलीची गोष्ट खूप जुनी आहे.   एक राजा होता.  त्याच्या राज्यात एक माणूस होता.  रोज संध्याकाळी तो माणूस राजवाड्याच्या कोटाबाहेर यायचा, तिथे दोन मिनिटे थांबून, काहीतरी बघून निघून जायचा.  त्याचा हा कार्यक्रम राजा रोज खिडकीतून बघायचा.   एक दिवस न राहवून त्याने त्या माणसाला बोलावून तो रोज काय करतो ,ते विचारलं.   माणूस म्हणाला, "राजेसाहेब, त्या भिंतीच्या  एका फटीत मी माझी अधेली जपून ठेवली आहे, ती रोज बघतो."    राजा म्हणाला, "अरे मी तुला १० मोहोरा देतो, त्या बदल्यात ती मला दे.   एवढी अधेली ती काय ..."     पण तो माणूस तयार होईना.   राजाने त्या अधेलीच्या बदल्यात बरंच काही देऊ केलं, पण माणूस अडूनच.   शेवटी राजा म्हणाला, "बरं, तुला अर्ध राज्य देतो ... तू म्हणशील तो हिस्सा ... "     तेव्हा तो माणूस खुलला अन म्हणाला, "हा इकडचा अर्धा हिस्सा, ... कारण ... त्या भागात माझी अधेली असेल !"   राजा हतबुध्द ... !   

    पुढे काय झालं माहीत नाही, पण आपण सुध्दा अशा खूप अधेल्या मनात साठवून असतो, आणि त्याच्याशी जोडलेले विनोदी किस्से !     काही हातात मिळतातच, पण या न मिळालेल्या अधेल्या मात्र जाम विसरता येत नाहीत, त्यांची किंमत काही का असेना ... 

    ही गोष्ट आठवायला कारण म्हणजे चॉकलेट !  माझ्या लग्नानंतरची गोष्ट.  महिनाही झाला नसावा.  नवरा हॉलंडला कामाला गेला आणि येतांना सुंदर चॉकेलेटचा डबा घेऊन आला.   मी खूपच खूष !  डबा फ्रिजमध्ये जाऊन बसला ! मी रोज पहायची, एकदा डब्याकडे, एकदा नवऱ्याकडे, नि एकदा सासूबाईंकडे ! पण कोणी डबा उघडायचं नावंच घेईना, डबा आपला सीलबंदच !   महिनाभर वाट पाहिली.   बरं मी नवी नवरी, ह्यांच्याकडचं अजून काहीच माहीत नव्हतं.   काय आवडतं, काय नाही, काय चालतं, काय नाही ... त्यामुळे डबा तसाच ! बहुतेक त्या ही वाट पहात असतील , की ही आपण होऊन घेईल .  आणि एक दिवस नवरा तो डबा घेऊन गेला त्याच्या मित्राकडे.  मी ही होतेच.   नवऱ्याने त्याला डबा दिला नि म्हणाला, "आमच्याकडे कोणी खाईना ... तुम्ही खा ... पण डबा मात्र मला परत दे रे ...!"   मी फक्त रडायचं बाकी राहिलं ... !  घरी येऊन मग मी मनाचा हिय्या करून विचारलं, "का देऊन टाकली चॉकलेटं ?"   तर तो म्हणे, "तू खाल्ली नाहीस ..."    आता काय म्हणू मी ?   इतका कसा हा insensitive !   मी रड रड रडले ... !....त्यानंतर त्याने हजार वेळा sorry म्हटलं,  त्या नंतरच्या ट्रिप्सच्या वेळी खूप चॉकलेट्स आणलीही ... पण ती पहिली चॉकलेट्स जी मनात घर करून बसली आहेत ती आहेतच !   ... ती बुडली ती बुडलीच नं ...!!!   तो डबा आहे अजून माझ्याकडे !....

    माझी मुलं ही माझ्यासारखीच !   त्यांच्या मनात तर अश्या बऱ्याच बुडलेल्या अधेल्या असतील - म्हणजे आहेतच.   त्यातली एक फारच जिवाला चटका लावणारी !   मुलं पण माझ्यासारखीच खाबू आहेत !  खूप नाही , पण जे खातील ते चवीने खाणारी, सर्व तऱ्हेचं food  enjoy करणारी !   

    त्याचं असं झालं ... पुतण्याच्या लग्नानंतरचा दिवस.   बरीचशी पाहुणे मंडळी परत गेली होती.  घरात मोजकीच माणसं होती.  सर्वांची जेवणं आटपली होती.   लग्नघर म्हंटल्यावर पुरणपोळ्या, लाडू, खीर, जिलब्या ... म्हणाल ते गोड खाऊन झालं होतं ... !     हात धुवून सगळे गप्पा करत बसलो होतो , तर मुलांच्या आत्याबाई म्हणाल्या, "अगं, मी केक  करून आणली होती, फ्रिजमध्ये ठेवली आहे ... "     इतकं खाणं झालं होतं ,म्हणून मी म्हटलं, "आता कुठे भूक असेल ... नको काढायला."  बस, हाच माझा अपराध ... घरी आल्यावर दोघंही मला, "तू का नाही म्हणालीस?   आत्याची केक इतकी superb असते, तू आम्हाला खाऊ नाही दिलीस ... "    मी म्हणाले, "अरे मग तुम्ही का नाही बोललात की तुम्हाला हवी आहे म्हणून ... तुम्ही काय आत्याला मागू शकत नाही ...? "    त्यांचं म्हणणं , की मी त्यांना बोलायला वेळच नाही दिला ... !!!  त्यानंतर ,  अनेक वेळा त्यांच्या आत्यानी त्यांना भरपूर केक दिली, पण 'ती' तर बुडलीच नं !   ती दोघंही अजूनही मला त्यांच्या त्या बुडलेल्या अधेलीची आठवण करून देत असतात ... !!

    ...आणि नुकतीच झालेली मजा !   आम्ही मोठ्या मुलाकडे गेलो असतांनाची !   गेल्या गेल्या चहा पीत बसलो असतांना, नात धावत धावत जवळ आली, अन माझ्या गळ्यात हात टाकून म्हणाली, "आजी, ...आजी ..." "अगं काय झालं ?"    "आजी नं, काय झालं नं  ... "  ती फार नाटकी आहे.   काहीही सांगायचं म्हणजे डोळे मोठे करून, दहावेळा आवंढे गिळत, रडवेला चेहेरा करत, एकदा इकडे एकदा तिकडे पहात, दोन्ही वेण्या उडवत, मग हळूहळू सांगेल.  "आजी नं, काय झालं नं, आई नं ... "   "हं ... मग काय झालं ?"   मी ही gossip ऐकायला मिळतंय अशा थाटात ...  "तर नं, आजी, मी काल रात्री जेवतांना , एक पनीरचा चौकोन बाजूला ठेवला होता ... शेवटी छान खायला ... तर नं  आईला वाटलं की मी तो टाकलाय ..."   पुन्हा एक हुंदका ... "अगं वाटलं असेल तिला.  मग सांगायचं ना तिला ".....  " मी सांगेपर्यंत तिनी तो खाऊन टाकला " ... "मग तू आणखी घ्यायचा ... "    "घेतला ना आजी , मी दोन घेतले ... पण तो चौकोन ..." 

    ..... हिची पण अधेली तयार हं ... !