... ही वाट दूर जाते ... २

    ट्रिपचा दुसरा दिवस !   सकाळी जाग आली तर पाऊस  ... मस्त पाऊस !   अक्षरशः  मेघमीट  !   सरींवर सरी !   आणि उठवायला बुलबुल पक्ष्यांची जोडी  खिडकीच्या काचेवर जाता येता टक टक करत होती ! " उठ, बाहेर बघ, किती मस्त हवा आहे !"  एरवी ७च्या आधी डोळे पण न उघडणारी मी, त्या दिवशी सकाळी ७ वाजता अंघोळ वगैरे आटपून खाली सगळ्यांना भेटायला, सर्वांसोबत चहा प्यायला तयार होते !   सगळ्यांचे हसरे चेहेरे !   मस्त हवा, पुरेसा गारवा, छान पाऊस , गरम चहा !   ...स्वप्नातल्या सुखाचा स्वप्नीच वेध घ्यावा ! ...     

    हे चालू असतांना, अजित तिथे आला आणि गप्पा मारता मारता , कधी त्याचं बोलणं , जिवाचे कान  करून ऐकायला लागलो , ते कळलंच नाही !   त्याने 'ध्यान करुया' म्हटल्यावर, करून तर पाहू काय सांगतो ते, असं म्हणत मी पण डोळे मिटून घेतले ... त्याचं बोलणं ऐकत !   mesmerizing experience एवढंच म्हणू शकते !   आधीच सुंदर अशा ट्रिपला ही एक value addition  होती !   नुसत्या थकलेल्या दमलेल्या गात्रांनाच नव्हे, तर  शिणलेल्या मनाला खूप सुकून मिळाला !...

    कोणी ध्यान - मनन - चिंतन वगैरे म्हटलं, की, मला ते सांगणारे लोक पक्के भंपक वाटतात, आणि मी त्यांच्यापासून चार हात लांबच रहाते. ते बोलतात एक , वागतात वेगळंच ! पण , इथे अजितचं सहज बोलणं आणि त्यातला कसला तरी reassurance ... !   माझ्या विचारांत बदल होतोय.   सतत अविश्वास, paranoia, doubts, आणि diffidence नी भरलेलं माझं मन निवळत होतं !   त्याचा प्रत्यय लगेच आला !....

   मग Boating !   पाण्याला घाबरणारी, पाणी पाहिलं की धसका घेणारी मी  ... जन्मभर काठावर बसून, वहात जाण्याऱ्या आयुष्याकडे मनातल्या कोलाहलाला दाबून टाकून, नुसती बघत बसणारी मी... केव्हा अन कशी सगळ्यांबरोबर बोटीत बसले ते माझं मलाच कळलं नाही.   आणि ते सर्व enjoy ही केलं.   इतके दिवस आपल्याला मजा येणं, आनंद वाटणं, enjoy करणं हे मला guilty feeling द्यायचं.   का कुणास ठाऊक,  हे सुख माझ्याकरता नाही ... आपली ती पात्रता नाही ...आपण ते deserve करत नाही ... असंच !   ते सगळं मी झुगारून दिलं, आणि बोटींग चक्क enjoy केलं !  .. पावसाच्या सरी येत जात होत्या ...

    त्यानंतर 'झिम्मा' मधल्या सारखं हात पसरून विमान करून सगळ्या मुलींचा vdo  !   मग goggles घालून सगळ्या जणींचे फोटो काढून झाले !   ती सगळी  'बाईपण भारी देवा' ची नांदी होती ! तिथेच ठरलं , असा एक मुली मुलींचा ग्रुप करायचा !! आणि , त्याला हेच नाव द्यायचं !

    दुपारचं जेवण झाल्यावर , आडवं व्हायच्या ऐवजी सगळे जण तिथेच खुर्च्या सरकवून बसले अन गप्पांचा अड्डा सुरु झाला.   श्रीकांतच्या सुरस आणि रम्य गोष्टी !   ऐकतच रहाव्या अशा !      हेमंतला बोलतं करण्याचं challenge ! '  त्याला बोलतं करा आणि हजार रुपये मिळवा !  '   ही सतीशची idea !   पण नंतर , हेमंत आणि अजितच्या होस्टेलच्या आठवणी आणि मजा ऐकतांना हजार रुपये सगळेच विसरले !   गजानी सांगितलेला किस्सा ऐकून हसून हसून पुरेवाट !!!

    संध्याकाळी संध्या आणि वासंती यांचे गेम्स .  सुरुवात शुभांगीच्या game नी  झाली !  एक ते शंभर आकडे मोजायचे, पण एकाने इंग्रजीत तर पुढच्याने मराठीत. चुकेल तो आऊट ! मजा आली!   त्या दिवशी संध्याने dress code सांगितला होता   - फुलाफुलांचे कपडे !   मुलींना हा प्रश्न नसतो.   त्यांच्या अर्ध्याअधिक कपड्यांवर फुलेच असतात.   प्रश्न होता मुलांचा.   माझ्या नवऱ्याचे - विवेकचे सगळे शर्ट checks चे.   नशिबाने  एक plain शर्ट त्याच्याजवळ  होता.  पण फुलं कुठून आणणार त्यावर!   मग काय,   ट्रिपच्या आधल्या दिवशी ,  प्रसादच्या मुली स्नेहा आणि रिद्धी आल्या मदतीला धावून! त्यांनी रातोरात त्या plain शर्टावर इतकी सुंदर फुलं काढली की मला अगदी 'जळू-जळू' झालं !  "भला मेरे ड्रेससे इनका  शर्ट अच्छा क्यूँ ?  "  Hats off to स्नेहा आणि रिद्धी !!!    मजा म्हणजे, सगळ्या मुलांनी रंगीत झाडं, पानं, फुलं वाले शर्ट घातले आणि फोटोपण काढले !   That's the spirit !   करायचं म्हटलं की करायचंच ! ....  

    एका गेम ची सुरुवात विवेकने केली.  छोटे छोटे रंगीत balls  दोन straws मधे धरून एका प्लेटमधून दुसऱ्या प्लेटमधे टाकायचे. जोडप्या जोडप्यांमध्ये competition.  मग त्यात cheating सुध्दा.  नंतर वासंतीने छोटासा glass वाला गेम सुरु केला.   ही नांदी होती.  तिचे गेम्स भारीच असतात.  पुढे काय येणार आहे ह्याची उत्सुकता - cum - धास्ती !  उत्सुकता कमी, अन धास्ती जास्ती ! तिने अजून एक game सुरू केला . त्याचा शेवट नंतर, असं सांगितलं होतं !...  मग संध्याचा गेम.   तिच्या तालावर नाचतांना पुरेवाट - नाचायची आणि हसायची ही !  दोघा दोघांनी - जोडप्यांनी येऊन , ती लावेल, त्या गाण्यावर dance करायचा !.... लई भारी !!  अगदी ...' मेघ नसता , वीज नसता , मोर नाचू लागले ..'! सगळ्यात सुरेख dance  शुभांगीचा !! एकदम छान !! बाकी सगळे dances प्रेक्षणीयच !!! 

 त्यातच प्रमोदच्या एका छोट्या प्रश्नाने खेळता खेळता अंतर्मुख केलं...का आणि कसं  ते माझं मलाच कळलं नाही,   पण नंतर एकदम खूप हलकं हलकं वाटलं !   आणि  वासंतीचा गेम !!!...पुन्हा सुरु झाला.   पुन्हा परत हसणं - दंगा ! हसून हसून तोंड दुखायला लागलं !! वासंती , तुझ्या जादूच्या पोतडीत काय काय आहे !!!!!    त्या game चा end सांगत नाही , या वेळी न आलेल्यांना  तो पुढच्या वेळी   खेळायचा आहे !!!                        

     प्रसाद !   त्याची लिखाणाची , बोलण्याची हातोटी !!   मेघमीट हा विषय घेऊन त्याने बोलायला सुरुवात केली , आणि पाऊस ... नुसता पाऊस ...सुंदर सुंदर गाण्यांचा ....अगदी ये रे पावसा नी सुरुवात ...ते मंगेश पाडगावकर , सुरेश भट , सुधीर मोघे , कुसुमाग्रज ....!!!!    आता , ते स्क्रिप्ट हवंय आम्हाला सगळ्यांना !!!

  भाजी , भाकरी , पिठल्याचं जेवण  . आणि मग गाणी !! वसुधा , संध्या , वासंती , ज्यो , शुभांगी...आणि duets - मिलिंद- सुखदा , संध्या बरोबर सतीश , गजू , मिलिंद !... प्रसाद , अजित आणि श्रीकांत ..सोलो !! मला वाटतं , सगळी सुंदर , छान छान गाणी ऐकून , आठवून , कान तृप्त झाले !!    दुसऱ्या दिवशी पुन्हा लवकर उठायचं  म्हणून 12 ला झोपायला गेलो , तरी , मला वाटतं , 1- 1:15 पर्यंत मंडळी गात होती !!!.....आपल्या ट्रिपची वाटचाल सुरू होती . 

अजून एक दिवस ... एकच दिवस ...