सुंदर मी होणार ?

     एक दिवस एक मैत्रीण भेटली.  खूपच त्रस्त आणि गप्प. डोळ्यांखाली काळी वर्तुळं, आणि चेहरा अगदी निस्तेज.   " काय झालं गं ? कसली काळजी करत्येस एवढी ... ?"     मी विचारलं ... आणि तिच्या दुःखाला वाचा फुटली.         " काय सांगू तुला ? माझी पार्लरवाली बाई कुठेतरी गायब झाली आहे आठ दिवस ... अन् नेमकं आत्ताच मला २ - ३ ठिकाणी जायचंय ... माझी ही दशा ... कोणी बघीतलं तर काय म्हणतील मला ? ओळखतील तरी का ? "         चेहरा हरवल्यासारखं  ती म्हणाली.  खरं ही  असेल ... 

    एका लग्नातली गोष्ट. लग्नाच्या दोन-तीन दिवस आधी मुलीची आई आणि मावशी 'आत्ता येतो गं ' म्हणून ज्या गेल्या, त्या २ - ३ तासांनीच परत ! ब्युटी-पार्लर मधे जाऊन ! त्यांचं स्वागत मुलीच्या बाबांनीच केलं. " या, बऱ्याच गप्पा करून आलात वाटतं ? ... आणि हे काय ? झाली रडायला सुरुवात ? आपलं काय ठरलं होतं ? ..."     त्या दोघींचे लाल - लाल डोळे, 'ओढलेला'  चेहेरा आणि गुलाबी गाल पाहून सर्वांची थोडी दिशाभूल झाली होती ! ... 

    पलीकडेच नवरी मुलगी बसली होती, आपल्या नखांचे निरीक्षण करत. तिला म्हटलं , " काय गं  चिमे, तू नाही गेलीस पार्लरला ?"     ती वाटच पहात होती बहुतेक.     "मामी, तू म्हणजे नं अगदी ... असं काय ' पी हळद अन हो गोरी ' असं असतं का ब्युटीचं ?"     मनात आलं, बरीच शहाणी दिसत्येय .     " तरी मी आईला सांगत होते, ब्युटी ही लॉँग - टर्म गोष्ट आहे. यू नीड टाइम. मी  त्यांचा ६ आठवड्यांचा ब्युटी- पॅकेज घेतलाय...'मिल्क अँड हनी ' थेरपी, बदाम - केशर मसाज , लेमन - क्यूकुंबर फेस पॅक , शुगर स्क्रब..."     " अगं , पण ह्या पंचामृती अंघोळीऐवजी हे सगळं तू खाल्लंस, तर आणखीन तजेला येईल ..."     " तसं नसतं गं, तिथे आणखीन खूप शिकवतात... म्हणजे योगा , आणि,  कसं चालायचं, कसं बोलायचं, सासरी कसं वागायचं ... घरी वेळ नसतो नं  कोणाला ... !

    मी हळूच तिच्या आईकडे पाहीलं. आधीच बाबांच्या कॉमेंट्सनी ती वैतागली होती , तिचा पारा हळूहळू वर चढत होता ...

 " काल नं , त्यांनी आम्हाला नमस्कार कसा करायचा, हळदी - कुंकू कसं लावायचं ,  ते शिकवलं ..." 

    इथे तिच्या आईच्या आधीच तिच्या आजीचा तोल गेला. " आम्ही काय रीत - भात शिकवली नाही काय गं तुला, हडळी ?  हे तुझे खराट्यासारखे केस आणि पाठीवरचं गोंदण काय चांगलं दिसतंय का ?..." 

    " आजी, ... माझ्या टॅटूला गोंदण म्हणू नकोस गं . आई, हिला सांग गप्प बसायला, नाहीतर मी रडीन ..."     ह्याच्या पुढचा गोंधळ म्हणजे रणच होतं ! धमाल आली !

    त्यानंतर माझ्या ज्ञानात खूपच भर पडलीय . स्नो , पावडर आणि कुंकू ह्या जमान्यातली मी.  मला हे प्रकरण फारच भीतीदायक वाटलं . मला आमचे दिवस आठवले .  कॉलेजला निघालो की , माझी एक मैत्रीण नेहेमी म्हणायची, " ए थांब गं, जरा चुना - भस्म लावून येते ..."  तिचं पावडर  लावणं अगदी बघण्यासारखं असायचं !!  असो.

 पण ,   अजूनही कधी कधी माझी फार पंचाईत होते ! त्यांचे जरासे तारवटलेले डोळे आणि ब्लीच केलेला चेहरा पाहीला की वाटतं , मला पाहून असं भूत दिसल्यासारखं का करताहेत ? खरं तर , ही माझी reaction असायला हवी !!..तुम्ही कधी पार्लरमधून बाहेर पडणाऱ्यांना पाहीलं आहे का ? माझं म्हणणं पटेल तुम्हाला ....