रिझल्ट

    माझी मुलं मला मार्क्सिस्ट म्हणायची. त्यात श्री. कार्ल मार्क्स ह्यांचा काहीही संबंध नाही. त्यांच्या पुस्तकाचं मी फक्त नावच वाचलंय.  तर ते 'marxist ' नसून 'marksist' असं आहे. ही आयडिया बहुतेक मुलांनी कुठून तरी 'चोरलेली' असावी . एवढी हुशार असती तर मार्कांवरून कळलं असतं  ... ! पण मीच नाही, सगळं जगच आजकाल मार्क - मार्क करत असतं. मुलांचं 'valuation' करायचं ते एक scale आहे. त्याला इलाज नाही . ह्यावर दोन्ही बाजूंनी वाद होऊ शकतो. पण ह्या नाण्याला तिसरीही बाजू आहे, त्याचं काय ? आणि ती बाजू माझ्याच वाट्याला येते .... 

    माझा पेशाच असा होता की,  दरवर्षी मे - जून म्हंटलं की माझा जीव वर - खाली व्हायचा . कधी पोटात गोळा यायचा ,  तर कधी उड्या माराव्याशा वाटायच्या .रिझल्ट म्हंटलं की  धडधडायचं , फोन वाजला की ठोके चुकायचे !!  ...   असो .  

पण , खरंच , ज्यांची मुले १०वी - १२वीत असतात त्यांच्याकडे तर असं वातावरण असतं,  जसं काही बकासुराला जेवण पाठवायचा दिवस असावा ... 

    एका वर्षी दोन मैत्रिणींची मुलं १०वीला होती. रिझल्ट आल्यावर मी कौतुकाने फोन केला. माझ्याच नशिबाने म्हणा, त्याला अपेक्षेपेक्षा कमी मार्क मिळाले होते. फोनवरही भयाण शांतता मला जाणवली. 

" ... काय ?"     

" काही नाही ... रिझल्ट आला नं ..."    

" अं ... हो ... ९४ टक्के ..." ती म्हणाली.    

 " अरे वा, पेढे हवे हं ." असं मी म्हटलं. त्यावर पुन्हा भयाण  शांतता .     

" it is ok , बघू पुढे काय होतं ते. मूड अगदी ऑफ झालाय  "  असं ती म्हणाली .        

" अगं मार्क फक्त महिनाभर . शेवटी पैसा - यश - कीर्ती सगळं पुढच्या शिक्षणावर असतं ... "  मी मनापासून सांगितलं. पण तिला खजील करायलाच मी फोन केला असं आजही तिचं मत आहे ... 

    दुसऱ्या मैत्रिणीलाही  फोन केला. तिने काय म्हणावं ? " काय, कमी मार्क मिळतील असं वाटलं नां सगळ्यांना ? ९४ टक्के मिळालेत म्हणावं ... आता एकदम सर्वांची बोलती बंद !" तिचं म्हणणं खरंच होतं , एवढ्या फैरी झाडल्यावर पुढे  काही बोलायची माझी हिंमतच नव्हती ! 

    पुढच्या वर्षी जेव्हा माझ्याच घरी रिझल्ट होता ,  तेंव्हा मी शांतच राहिले. एवढंच नव्हे तर इतरांच्या चुका आपण  करायच्या नाहीत म्हणून मीच स्वतः माझ्या शाळेपासूनच्या मैत्रिणीला फोन केला. कमी जास्त काही न बोलता मार्क सांगितले. चांगलंच बोलले. 

आठ दिवसांनंतर  ती कोणालातरी म्हणत होती " अगदी फोन करून मार्क सांगितले ... ९४ टक्के म्हणजे काही एवढे ग्रेट नाहीत ... पण ... असतो एकेकाचा स्वभाव ...शाळेत असतांनाही ती अशीच 'भापत' असायची ... नसत्या गोष्टींसाठी ..."

    तेव्हापासून ठरवून टाकलंय , जसा पुरुषांना पगार, अन् बायकांना वय विचारू नये, तसंच आता मुलांचे मार्क विचारायचे नाहीत ... नसता डोक्याला ताप ... ! 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

गणपती

Image
         श्रावण सरला, भाद्रपद आला, म्हणजे गणपती आलेच !  एकदा का गोकुळाष्टमीची दहीहंडी झाली आणि गोपाळकाल्याचा घास तोंडात टाकला की सगळी मुलं छोटी - मोठी, चड्डीला हात पुसून गणपतीच्या तयारीला लागतात !   मूर्ती कशी, तिला बसवायचं मखर कसं , त्याची सजावट, रोषणाई, ह्या सगळ्याचं open-end budget ... काय काय कार्यक्रम करायचे, कुठले कुठले आणि कधी कधी गावातले गणपती पहायला जायचं ... सगळं planning सुरु !   घरच्या बायकाही नारळ, खोबरं, सारण, पिठीच्या मागे लागतात .  गौरी-गणपतीचं सगळं नीट झालं पाहीजे , त्यात काही कसर राहीली नाही पाहिजे , अशी एक मनात बारीकशी काळजीची tinge !!!...     तर , काही दिवसांपूर्वी मनात आलं की जरा या लाडक्या बाप्पाबद्दल अजून काहीतरी माहिती आपल्याला मिळाली पाहिजे.    शिव-पार्वतीचा मुलगा, कार्तिकेयाचा धाकटा भाऊ, कुठे रहातो, काय करतो, जरा  'खवैय्या'    type आहे ... हे सगळं माहीत असतं ! जसा काही आपला शाळू - सोबती !      पण जरा खोलात जाऊन एक देव म्हणून , इतिहास नव्हे तर प्र...
Read more

बकेट लिस्ट

       प्रसादचा आजचा लेख वाचला.   राहून गेलेल्या गोष्टी - अर्थात बकेट लिस्ट - wish list .    आणि मग आपल्या काय काय गोष्टी करायच्या राहिल्या ते पाहूया म्हटलं, म्हणजे अजून काय करायचं  ते ओघानेच येईल ...      तशा आपल्या wish lists सतत वाढत जाणाऱ्या असतात .     तरुणपणी सगळ्या fancy गोष्टी, आपल्याला हव्या तशा घ्यायच्या वगैरे .    पण मला वाटतं त्या फक्त तात्पुरत्या किंवा क्षणिक आकर्षण अशाच !    ती वस्तू फक्त possession म्हणून - त्याचं विशेष अप्रूप किंवा किंमत अशी नसते.    हळूहळू मोठं होता होता, मग जास्त विचार सुरु होतात, आणि मग आपली स्वप्नं, आपली ध्येयं, अशा गोष्टी wish list मधे यायला लागतात.   त्या तिथे किती दिवस रहाणार, आपल्या बिन बुडाच्या बकेट मधून त्या कधी गळून जाणार ... आपले प्रयत्न आणि योग - नशीब अशी भोकं पडणार ... ते वेगळं ...  त्यांचा आणि बकेट लिस्टचा विशेष संबंध ही नसतो.   त्याही पुढे अजून maturity आल्यावर, जगाचा जास्त अनुभव घेतल्यावर, खरी wish list त...
Read more

Alice in Wonderland

Image
      सिंगापूरला जायचं ... असं दीड वर्ष म्हणत म्हणत, आणि शक्य तितकं पुढे ढकलत ढकलत ... असा दिवस येऊन ठेपला की तिकीट हातात आलं, नव्हे फोन मधे कोंबून पाठवलंच मुलाने ... आणि मग visa ची सव्य-अपसव्य केली.   खरं तर एका फेरीत काम झालं.   रोजची भाजी आणायला सुद्धा २-४ दुकानं पहावी लागतात.   इथे एका travel agent कडे गेलो, त्याने सांगितल्याप्रमाणे 'सस्मित सेवा' करून काहीही खोड - खुसपटं नं  काढता आम्हाला सांगितलं की २ दिवसांत येईल visa आणि तसा आलाही !      मग तयारी !   माझी पहिली foreign trip !   त्यामुळे सगळ्यांचे म्हणजे मैत्रिणी - नातेवाईक - बहीणभावंडं सल्ले सुरु झाले.त्यातले 90 % लोक सिंगापूरला जाऊन आलेले आहेत .   धाकटा मुलगा- ज्याच्याकडे जायचं- तो म्हणाला, "अगं, तुझं नेहेमीचं सामान आण, पुण्याला नेतेस ते,  ....घरात AC 23°C वर  आहे ..." ok, शाल, रुमाल हवा ... ठेवला ... बाहेर कडक ऊन असतं... हे गाव equator च्या 1° N आहे ... बरं, टोपी गॉगल्स, sunscreen ... ठेवलं ... आणि पाऊस कधीही आणि कितीही य...
Read more