ही वास्तु .....
... जवळ जवळ...
...सत्तरीला आलेली
...ही वास्तु आता जुनी झाली ...
रंग उडाला , नक्षी पुसली ,
भिंती , खोल्यांची , रया गेली
दारं खिडक्या खिळखिळी झाली ,
...ही वास्तु आता जुनी झाली ....
भोवतालची बाग वठली ,
पायाखालची फरशी धसली ,
मुलाबाळांना दूध पाणी दिलं ,
ती विहीर तर कधीची आटली ,
...ही वास्तु आता जुनी झाली ...
अंगणातलं ते मोठं झाड ,
ते मात्र भक्कम आहे ,
छपराची कौलं उडाली ,
पण त्याची सावली दाट आहे ,
त्याच्या आधारानेच तर ,
ती अजून उभी आहे ...
...जरी ही वास्तु आता जुनी झाली ...
आल्या गेल्याचं कौतुक केलं ,
कधी कुणाला आधार दिला ...
कुणाचे कधी डोळे पुसले , तर
कधी कुणाचा सांभाळ केला .…
आपल्या परीने ती करत असते
जमेल तेवढं सावरत असते
येणारे येतात ...
जुनं काही आठवतात ...
मात्र तिला हसूच येतं , जेव्हा
ते जातांना म्हणतात ...
... ही वास्तु आता जुनी झाली ...
त्या झाडाच्या आधाराने
वादळ वारे झेलले
उन्हाचे - पावसाचे
झटके ही सोसले
काळाच्या ओघात
थोडी पडझड ही झाली
...ही वास्तु आता जुनी झाली ....
तरी , ती अजून उभीच आहे ...
आपल्या मनातलं गाणं गाते ,
आकाशातल्या चांदण्या मोजते ,
मावळतीचे रंग पहाते ,
कधी कधी पावसात भिजते ,
हसत मुखाने , ताठ मानेने ,
आनंदाने पदर खोचून ....
येणाऱ्या दिवसाचं स्वागत करते ,
......मग कुणी का म्हणेना ...
... ही वास्तु आता जुनी झाली ...!!!...
सत्तरीच्या जवळ जाता जाता वास्तू जुनी होत नाही , उलट आता चुना , चिरा स्थिर होतो !
ReplyDeleteवास्तू भक्कम सुंदर ..... ती हवेली बनते..... तिच्या अंगाखांद्यावर पुढच्या पिढ्या बागडतात !
तिचं सर्वांना सांभाळणं सावरणं आणि वृक्षाचं सावली देणं या भरवशावर पिलं खुशाल असतात , वास्तू जुनी होत नाही !
अजून कितीच मार्गक्रमण करायचं आहे , आनंदयात्रा आता सुरू होतेय.....
वास्तू आणि वृक्ष तरूण आहेत हे सारं जग जाण्यासाठी ! .....
जाणतय !
DeleteThank you , Vinaya !
DeleteFaarach çhchaan!
ReplyDeleteThank you , ताई !! 😊
Deleteकविता छानच !
ReplyDelete-अरविंद आपटे.
Thanks a lot , अरविंदा
Deleteअलका,फार भावली. ..फार सुंदर..खऱ्या भावना उचंबळून शब्दरूप घेतात...
ReplyDeleteखूप खूप धन्यवाद , संजू 😊
Deleteलकी वास्तू ही जूनी जरूर झाली थोडी बहुत कमजोर पण असेल पण सुख दुःख झेलत अनुभवाच्या भक्कम पायावर उभी असल्याने ताठ मानेने उभी आहे जूना वृक्ष कदाचित वादळ वार्यांनी कोसळेल पण वास्तू पीढी दर पीढीला खानदानाच्या ईतिहास सांगत प्रेरणा स्त्रोत बनेल.जुन ते सोनं ऊगाच म्हंटले जातं नाही.पण अत्यंत सुंदर भावनाविशष्कार तू कवितेतून व्यक्त केला आहेस आता पर्यंत एक भावनाशील लेखिका म्हणून तूला अनुभवलं आज तरल कवयित्री म्हणून समोर आली आहेस.खूप छान.आगे बढो.लिखते राहो
ReplyDeleteThank you , चंदू ☺️ वृक्ष भक्कम आहे ...काळजी नसावी !! ☺️
ReplyDeleteDONT BE SO PESSIMISTIC. OUR AGE IS SPEAKING THAT LANGUAGE. YOU CAN RENNOVATE EVERY THING FROM OUR KIDS AND GRANDSONS. TO BE HAPPY THAT WAY IS OUR BIRTH RIGHT.
ReplyDeleteThank you , Yashidhar ! What you say is right ! That is what I have said in the last stanza !! ☺️
ReplyDeleteयशोधर , वर चुकून yashidhar झालं - अलका
ReplyDelete